rasa kangen sakjroning udan
ndelik ana surup sing wis angslup
wengi lagi wae kababar ing langit ireng
nggantung mendung
lintang apadene rembulan tan bisa katon,
riwis sing keprungu
ngebruki ati kangen
anyep, pindha mbun sing wis ora bisa tumeter
nalika aku nyawang netramu
sing ndadari,
tak titipne rasa kangen iki,
suk nek wis titi wancine
bakal tak jaluk bali,
sokur-sokur katutan atimu
sing uga nyimpen tresna kanggoku
nanging ora !
sing ndadari,
tak titipne rasa kangen iki,
suk nek wis titi wancine
bakal tak jaluk bali,
sokur-sokur katutan atimu
sing uga nyimpen tresna kanggoku
nanging ora !
kamangka aku wis tau kandha,
dina iki, aku bali
apa sliramu iku
sing ngawe-ngawe ati lanangku?
dina iki, aku bali
apa sliramu iku
sing ngawe-ngawe ati lanangku?
sing nggawa sewu kangenku
lumayu turuting mangsa
tanpa tipak, tanpa swara
